Je kent het vast wel: een kind dat zuchtend aan een taak begint en na vijf minuten roept "Ik ben moe!" Maar even later zie je datzelfde kind enthousiast spelen, vol energie. Heeft hij écht geen energie, of speelt er iets anders? Dit bracht ons op een boeiend gesprek over motivatie: wat is het precies, en hoe groot is de rol ervan in leren en ontwikkelen?
Tijdens ons gesprek over motivatie kwamen we tot verrassende inzichten. Kun je leren zonder motivatie? En waarom maken we motivatie soms zo groot?
Een stukje uit ons gesprek:
Mariëtte:
“Ik heb zo’n jongen in de klas: ‘Juf, ik ben moehoeoeoe…’ Maar even later was hij aan het spelen. Ik zeg: ‘Hé, je bent helemaal niet meer moe!’ Dat vond hij zelf ook opvallend. Aan het eind van de dag kwam hij naar me toe: ‘Ja, maar ik vind het ook zo moeilijk…’ Wat een inzicht had deze jongen. Als je iets moeilijk vindt, maakt dat je moe! En dan heb je minder motivatie.”
Miriam:
“Mooi! Dus als je gemotiveerd bent, kost het minder energie.”
Mariëtte:
“Jazeker. Dan wordt het gemakkelijker.”
Karin:
“Maar kun je leren zonder motivatie? Dat vind ik een interessante vraag. Want daardoor gaan wij hier enorm met elkaar in gesprek.”
Miriam:
“We hebben eerder gezegd: motivatie ligt voorop, voordat je aan andere doelen kan werken. Maar nu zeggen we eigenlijk: nee, dat is niet altijd waar. Je kunt ook leren en motivatie on the way ontwikkelen.”
Karin:
“En wat voegt motivatie dan toe? Dat zet je aan het denken…”
Mariëtte:
“Ja, hoe belangrijk is motivatie eigenlijk?”
Miriam:
“En hoe belangrijk maken wij het? Waarom zien we motivatie als een voorwaarde?”
Karin:
“Misschien is het een startvraag. Want als je hierover nadenkt, kom je ook bij de rol van motivatie: hoe het toeneemt, afneemt en hoe jij daarin een rol speelt.”
Dus wat denk jij?
Maken we met elkaar de rol van motivatie te groot? Kun je leren zonder motivatie? Of is motivatie toch een essentiële drijvende kracht achter ontwikkeling?
We zijn benieuwd naar jouw gedachten! Laat het ons weten in de reacties!
Reactie plaatsen
Reacties